Haagse School: een frisse wind, overschilderen op het eindexamen & de stille voorzitter - Editie #43
Aankomende veilingen
CATAWIKI ASSEN - Betaalbare kunstveiling (Nederlandse schilderijen) t/m 29 mei - Van der Stap, Van Waning, Dievenbach, Rabbers, Joseph Bles en een zomerdag van Egbert Schaap. Check >>> HIER <<< Klassieke kunst veiling (Nederlandse en Belgische schilderijen) t/m 2 juni - met een paardenrace van Vaarzon Morel, een gezicht op de Delftse Schie door Van Mastenbroek. Check >>> HIER <<<
ZEEUWS VEILINGHUIS MIDDELBURG - kunst- en antiekveiling 6 juni - met een meisje in blauwe japon van Nicolaas van der Waay, Bosboom, Toorop, Dirk Verheul, Van de Sande Bakhuyzen, Bauffe, Dingemans, een portret van een Zeeuwse man en een portret van een Zeeuwse vrouw door Hart Nibbrig, en drie feestelijke werken van Willem Vaarzon Morel. Check >>> HIER <<<
Tentoonstelling: Frisse wind - Gemeentemuseum Den Haag

Breitner op het eindexamen

Op het eindexamen 'Kunst Algemeen' voor de Havo-leerlingen was Breitner's schilderij De Singelbrug bij de Paleisstraat te Amsterdam uit 1898 dit jaar het onderwerp van één van de 33 vragen. Waarom moest de zelfverklaarde 'volksschilder' een dienstmeid overschilderen en vervangen door een dame met een hoedje met voile? Check >>> HIER <<<
Tebtoonstelling: geschilderde bloemen - Singer Museum Laren
Biografie: Pieter Stortenbeker
Pieter Stortenbeker was een vriendelijk mens, gezegend met talent en geboren in een uiterst kunstminnende omgeving. Er stonden voor hem wellicht te veel koeien op de weg naar grotere roem en een meer prominente plaats binnen de geschiedenis van de Haagse School.
Pieter Stortenbeker (Den Haag, 1828 - Den Haag 17, 1898) wordt op 21 april 1828 geboren als middelste van vijf zoons van een handelaar in schilderswaar aan het Spui in Den Haag. De penselen lagen thuis letterlijk naast de botervloot en het hobbelpaard. Het is dan ook niet verwonderlijk dat behalve Pieter ook zijn broers Johannes en Cornelis kiezen voor het vak van kunstschilder. De drie ontwikkelen zich aan de Haagsche Teekenacademie tot decoratieschilder (Johannes), stillevenspecialist (Cornelis) en Pieter staat nu bekend als hoofdzakelijk bekend als veeschilder, maar daarmee doen we zijn talent en zijn carrière wellicht te kort.
'Men ziet dan in de verbeelding den knappen jonkman, met de rijzige gestalte, blozende wanden en flikkerende oogen, den dunnen knevel en sik en den flambard op het hoofd, in gezelschap van zijne vrienden... naar buiten trekken om frissche indrukken op te doen en te studeeren in 't veld,' zo omschrijft P.A. Haaxman de schilder in zijn jonge jaren, naar aanleiding van een portret dat hij aantreft in diens atelier (in een aanbouw bij zijn ouderlijk huis), waar hij - in 1894 - op bezoek is voor een artikel dat verschijnt in Elsevier's Geïllustreerd Maandschrift. Het is één van de vele schilderijen van vakbroeders die in het atelier zijn opgehangen. Jozef Israëls, Weissenbruch, Bosboom, Roelofs, Gabriël en de Marissen. En natuurlijk het portret dat Josselin de Jong van hem maakte. Het is een bonte stoet collega's en ex-leerlingen (zoals Willem Maris, Louis Apol), waarmee de schilder zich omgeeft. Een aimabel mens, die niet de ijdelheid en eerzucht bezit om ook maar enigszins kwaad over zijn medeschilders te spreken. Wellicht dat deze instelling hem in de geschiedenis zijn plek net naast de spotlights heeft bezorgd. In 1857 wordt Pieter benoemd tot lid van de Koninklijke Akademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. In 1861 ontvangt hij in Den Haag een gouden medaille en in 1863 wordt hij in Brussel voor zijn verdiensten benoemd tot Ridder in de Orde van de Eikenkroon. Wanneer de schilder in 1869 trouwt met Ludovica Adela Maria Kierdorff heeft hij reeds een goede naam als veeschilder, zodat hij naast zijn eigen koeien ook de schilderijen van collega's regelmatig van het juiste beestje voorziet. Of zoals Haaxman de loftrompet steekt: 'Hij mag bij uitnemendheid genoemd worden de beeldhouwer met het penseel van het rund, en blijkbaar verstaat hij bij uitstek de kunst om het redelooze vee te dresseeren en onder zijn wil te brengen, zoodat hij het, gelijk zijn beroemde voorganger Potter, in alle bijzonderheden van karakter en anatomischen bouw afmaalt op het doek.'
In 1878 is Stortenbeker in opdracht van zowel de Amsterdamse kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae als het Haagse Pulchri Studio, verantwoordelijk voor het selectiebeleid van de Hollandsche School op de wereldtentoonstelling in Parijs. In de jaren 1881-83 - middenin de hoogtijdagen van de Haagse School - is Stortenbeker voorzitter van Pulchri Studio. Toch lijkt hij nooit echt op zijn strepen te staan, getuige het feit ook dat in de geschiedenisboeken nauwelijks gewag wordt gemaakt van de jaren dat hij de voorzittershamer hanteert. Pieter Stortenbeker overlijdt in 1898, vier dagen voor zijn zeventigste verjaardag in zijn ouderlijk huis in Den Haag, waar hij zijn hele leven is blijven wonen. Onder andere het Rijksmuseum Amsterdam, het Gemeentemuseum Den Haag en Paleis Het Loo bezitten werk van zijn hand.
Special Offer!
Werken van Haagse School schilders zijn te koop voor iedereen: van €100.000.000,- tot €100,- Van veilinghuis tot marktplaats. Elke editie treft u hier een 'Special Offer'.
*disclaimer - Bij twijfel wordt eventueel een kanttekening geplaatst aangaande de echtheid van het getoonde werk, echter in geen geval wordt echtheid gegarandeerd, dwz ook niet wanneer er geen kanttekening geplaatst is.
Heeft u tips of reacties? U wilt adverteren, of bijdragen aan de volgende edities? Dan kunt u rechtstreeks reageren op deze mail. Weest welkom!
Samen met kunstschilder en illustrator Gert-Jan Veenstra heb ik een boek gemaakt over Hobbe Smith - De Friese chroniqueur van Amsterdam. Meer info en/of kopen >>> HIER <<<
Enthousiast? Stuur deze nieuwsbrief gerust door aan vrienden en collegae!