Welkom bij de 37ste editie van de tweewekelijkse Haagse School nieuwsbrief.Buiten schilderen. Dat deden de Haagse Scholers graag. Twee weken geleden hadden we gezegd: 'goed plan'. Inmiddels denken we daar anders over. Maart roert z'n staart en buiten schilderen zou vandaag alleen mogelijk zijn geweest met Jackson Pollock-achtige technieken. Toch trok men erop uit, in weer en wind, om het Hollandse landschap vast te leggen. In de tijd van de Haagse School waren het de polders, de bossen en de plassen. Met de opkomst van de industrie en verstedelijking, plaatsten de schilders hun schildergerij steeds vaker in de straten van de stad. De motieven veranderden en ook de 'school' veranderde. Van een 'Haagse', naar een 'Amsterdamse'. Wat bleef was het in beeld brengen van 'stemming'. Eerst nadat je 'een klap van de natuur hebt gekregen' zoals Weissenbruch het zei, later meer als 'de aller-individueelste expressie van de aller-individueelste emotie' (Willem Kloos) die de Tachtigers beleden. Ondertussen sloeg een zekere mijnheer J. Stemming het allemaal gade en deed er verslag van. In woord en beeld.